محیط زیست ما پر ارزش ترین چیز به من است و من از ان مراقبت می کنم!
از این روز به بعد من بعد از استفاده ی یک بسته کاغذ, یک درخت می کارم!
از این روز به بعد من سعی می کنم بازیافت کنم!
از این روز به بعد من از پلاستیک کمتر استفاده می کنم!
از ای روز به بعد من به محیط زیست یکی می کنم!!
برای آموزش بچه ها بهتر است نمو نه های واقعی نیکی کردن را در قالب داستان های جذاب در کتب درسی بنویسند تا در افکار بچه ها ثبت شود با این روش بچه ها هیچ وقت این داستان ها را فراموش نمی کنند و از آن درس میگیرند و به عنوان یک الگو از آن تقلید می کند.
به امید آن روز.
به دانش آموزان در مدرسه آموزش دهیم که تمام بچه ها امکان آموزش و تغذیه و محبت والدین ندارند پس اگر نمی توانند به همه آنها کمک مالی کنند حداقل به آنها احترام بگذارند پس یاد بگیرند که آنها هم انسان هستند و ما وظیفه داریم به آنها کمک کنیم
به امید آن روز
ندای است در جامعه ما رحم و کمک به پیر ها از یاد رفته و دیگر به کودکان هیچ آموزشی در اینخصوص داده نمیشه
ولی نیکی به افراد پیر دعای خیلی به همراه داره که از هر دعایی گیرا تر است.
مثلا در وسایل نقلیه جای نشستن به آنها بدهند یا دستان آنها را ببوسند و یا با آنها همصحبت شوند.
ای کاش مدارس بچه ها را به سرای سالمندان ببرند و به آنها یاد بدن که پیری برای همه هست پس نباید آنها را فراموش کنیم.
به امید آن روز
افراد تحصیلکرده قبل از آنکه باید متخصص باشند باید انسان باشند اگر مدیران و متخصصان ما نیکی کردن را بلد نباشند، جامعه دچار مشکل میشه و به بن بست میرسه
برای همین مثلا شرکت کردن دانش آموزان در اردو های کمک به مردم و فقرا و انجمن خیریه ها میتونه یک امتیازی برای ورود به دانشگاه محسوب شود
به امید آن روز
به خانواده ها آموزش دهیم که چگونه به هم نیکی کنیم و از این کار لذت ببریم
وقتی پدر به نادر خانواده کمک و نیکی میکنه بچه ها هم یاد میگیرن که به هم کمک کنند با این روش خانواده خوب و مهربانی خواهیم داشت که خشم و نفرت در آن راهی نداره
با نیکی کردن باعث آرامش در خانواده میشه و آرامش زمینه خوبی برای رشد جسمی و عقلی کودکان میشه و در مقابل با ناملایمات و مشکلات هم مقاوم تر میشوند.به امید آن روز
بیایید فرهنگ کمک به حیوانات هم شکل بگیرد
مثلا در میدان های شهر جایی برای دانه دادن به پرندگان داشتهباشیم و از این کار هم لذت ببریم هم به کودکان یاد دهیم
با حیوانات مهربان باشیم و به آنها نیکی کنیم
ای کاش در فیلم ها و رسانه ها و جراید ، نیکی بدون چشم داشت را فرهنگ سازی میکردن.
در زمانهای قدیم پهلوان ها و معتمد های محله ها بودن که نمادی از مردمی بودند که به مردم کمک میکردند و این ها را مردم عادی دوست داشتند و به عنوان قهرمان می شناختند ولی الان دیگه صدا و سیما و رسانه ها روی این موضوع کار نمیکنند متاسفانه
نیکی به دیگران نیکی به خود است!
در فرهنگ اسلامی ایرانی این معنا جا افتاده است که "هر چه کنی به خود کنی!"فقط ای کاش که این نکته را لحاظ کنید که هنگام نیکی کردن به دیگران نباید توقع جبران آن را داشته باشیم به قول شاعر
تو نیکی میکن و در دجله انداز .نیکی کردن را باید با دل باز کرد و بدون چشم داشت .این نوع کمک کردن هم بیشتر لذت بخشه هم افرادی که به آنها کمک شده در مضیقه نیستند و شاید فکر اینکه چطور پس بدن آنها را اذیت بکنه
درباره این سایت